สารบัญ
องค์ประกอบสำคัญ 5 ประการที่สนับสนุนการป้องกันแผลเบาหวานที่เท้า :
- ระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงในการเกิดแผลที่เท้า
- ตรวจสอบความเสี่ยงที่เท้าอย่างสม่ำเสมอ
- ให้แน่ใจว่าผุ้ป่วยสวมใส่รองเท้าที่เหมาะสมจนเป็นกิจวัตร
- ให้ความรู้กับผู้ป่วย ครอบครัว และบุคลากรทางการแพทย์อื่นๆ
มีจานวนผู้ป่วยที่มีแผลที่เท้ท้า
จากการเท้ป็นโรคเท้บาหวานมากมาย1อาจถูกตัดขาได้ถึง285%
สามารถป้องกันการตัดขาได้
ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่ามีความเสี่ยงในการเกิดแผลที่เท้า?
การค้นหาผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงได้แต่เนิ่นๆเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนจากแผลเบาหวานที่เท้า
มีปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ 2 ประการสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวาน :
จำเป็นต้องค้นหาและติดตามปัจจัยเหล่านี้อย่างเหมาะสมเพื่อลดความเสี่ยงของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่จะเกิดแผลที่เท้า การตรวจเท้าทุกวันจะช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้
ความเสียหายต่อเส้นประสาท (LOPS)
อาจแสดงโดย:
- ความรู้สึกเหน็บชา หรือถูกเข็มตำ
- ความเจ็บปวด (แสบร้อน)
- เท้าขับเหงื่อน้อยลง
- สีของเท้าเปลี่ยนแปลงไป
- รูปร่างของเท้าเปลี่ยนแปลงไป
- แผลพุพอง และการเกิดบาดแผล
- การสูญเสียความรู้สึกที่เท้าหรือขา
ความเสียหายต่อการลำเลียงเลือด
อาจแสดงโดย:
- เป็นตะคริวที่น่อง (ขณะพักหรือเดิน)
- ผิวเรียบมันวาว
- ขนร่วงที่ขาและเท้า
- เท้าเย็นและซีด
- สีของเท้าเปลี่ยนแปลงไป
- แผลที่ไม่ยอมหาย
- การปวดที่เท้า
- เท้าบวม
กุญแจสำคัญคือค้นหาปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ในผู้ป่วยโรคเบาหวาน
ฉันจะระบุ การสูญเสียความรู้สึกในการป้องกันอันตราย (LOPS) ได้อย่างไร และ PAD?
วิธีการระบุโรคหลอดเลือดส่วนปลาย (PAD)
การเต้นของเท้ามีสองอย่างที่สำคัญ:
หลอดเลือดแดงหน้าแข้งที่ด้านหลังของเท้าและหลอดเลือดแดงหลังแข้งที่อยู่ด้านหลัง Maleolus ขนาดกลาง หากคุณไม่สามารถคลำชีพจรได้แสดงว่าผู้ป่วยของคุณอาจมี PAD
ในกรณีนั้นคุณควรวางแผนการประเมินหลอดเลือดเพื่อยืนยัน
วิธีการระบุการสูญเสียความรู้สึกในการป้องกันอันตราย (LOPS)
การตรวจเท้าประสาทสัมผัสที่เท้าจะช่วยให้คุณระบุระดับของการสูญเสียความรู้สึกในการป้องกันอันตราย (LOPS)
ใช้ Monofilament ขนาด 10g (5.07 SemmesWeinstein)
ดาวน์โหลดเคล็ดลับและเทคนิคเราสามารถจำแนกผู้ป่วยตามระดับความเสี่ยงและดำเนินมาตรการป้องกันที่เหมาะสม โดยอาศัยปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้
อะไรคือระดับความเสี่ยงของผู้ป่วยของฉัน?
มีการจำแนกระดับสากลเพื่อจัดระดับความเสี่ยงของผู้ป่วยของคุณ
นอกจากนี้การระบุระดับความเสี่ยงของผู้ป่วยโรคเบาหวานเป็นประจำเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง โดยมีหลักเกณฑ์อย่างง่าย คือ LOPS, PAD, เท้าผิดรูปหรือประวัติการเกิดแผลที่เท้าหรือการตัดขา หรือโรคไตวายระยะสุดท้าย
การจำแนกประเภทนี้จะช่วยคุณทราบความถี่ในการตรวจสอบที่จำเป็นสำหรับผู้ป่วยแต่ละราย และระดับการดูแลที่แนะนำ
ต่ำมาก
ไม่มี LOPS และไม่มี PAD
ปีละครั้ง
ต่ำ
LOPS หรือ PAD
ทุกๆ 6-12 เดือน
แพทย์ทั่วไป แพทย์เฉพาะทางโรคเท้า พยาบาลโรคเบาหวาน
ปานกลาง
LOPS + PAD หรือ
LOPS + เท้าผิดรูป หรือ
PAD + เท้าผิดรูป
ทุกๆ 3-6 เดือน
แพทย์โรคเบาหวาน ศัลยแพทย์ออโธปิดิกส์ เวชศาสตร์ฟื้นฟู พยาบาลโรคเบาหวาน
สูง
การสูญเสียความรู้สึกในการป้องกันอันตราย (LOPS) หรือ โรคของหลอดเลือดแดงส่วนปลาย (PAD) และอย่างน้อยหนึ่งอย่างต่อไปนี้:
•ประวัติของแผลที่เท้า
- History of a foot ulcer
- การตัดขา (เล็กน้อยหรือใหญ่)
- โรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย
ทุกๆ 1-3 เดือน
ทีมสหสาขาวิชาชีพเฉพาะด้านการดูแลเท้าผู้ป่วยเบาหวาน
นอกเหนือจากการประเมินความเสี่ยงของผู้ป่วยเป็นประจำแล้ว สิ่งสำคัญคือต้องตรวจที่เท้าของผู้ป่วยโรคเบาหวานในระหว่างการให้คำปรึกษาแต่ละครั้ง
การให้คำปรึกษากับผู้ป่วยในแต่ละครั้ง ควรให้ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการเกิดแผลเบาหวานที่เท้า
คุณสามารถสอนคนไข้ของคุณเพื่อรักษาเท้าของพวกเขาให้ปลอดภัยและป้องกันการเกิดแผลที่เท้าด้วย 4 ขั้นตอน ดังนี้
การควบคุมระดับน้ำตาล
การดูแลเท้ารายวัน
การสวมใส่รองเท้าอย่างเหมาะสม
การตรวจเช็คเท้ารายวัน
การควบคุมระดับน้ำตาล
ขั้นตอนแรกเพื่อป้องกันการเกิดแผลคือ การตรวจสอบว่าระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในช่วงปกติตลอดทั้งวันการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในเป้าหมายจะช่วยให้ผู้ป่วยสามารถป้องกันการเกิดแผลที่เท้าและทำให้แผลที่มีอยู่ไม่แย่ลง
การดูแลเท้ารายวัน
ผู้ป่วยโรคเบาหวานควรล้างเท้าให้สะอาดทุกวันในน้ำอุ่น แต่ไม่ควรแช่น้ำร้อนและเช็ดเท้าให้แห้ง เตือนผู้ป่วยด้วยว่าให้เช็ดซอกนิ้วให้แห้งด้วย การใช้ครีมให้ความชุ่มชื้นจะช่วยให้ผิวของผู้ป่วยนุ่ม แต่ไม่ควรใช้ระหว่างนิ้วเท้าเพราะอาจทำให้ผิวชุ่มชื้นเกินไป
การสวมใส่รองเท้าอย่างเหมาะสม
ต่อไปนี้คือสิ่งที่ผู้ป่วยเบาหวานควรรู้เกี่ยวกับรองเท้า:
- ให้สวมใส่รองเท้าไม่มีส้นเพื่อให้มีช่องว่างสำหรับอากาศถ่ายเท
- หลีกเลี่ยงรองเท้าที่เล็กหรือปลายแหลมเกินไป หากรองเท้าคับหรือหลวมเกินไปหลวมเกินไป หรือเกิดการเสียดสีก็ไม่ควรสวมใส่ แม้ว่าจะดูดีก็ตาม
- หลีกเลี่ยงการเดินเท้าเปล่า
- ไม่สวมถุงเท้าที่รัดแน่นหรือสูงถึงเข่า
- ให้ตรวจสอบความเสียหายของรองเท้า ถุงเท้า และถุงน่อง ในแต่ละครั้งก่อนใส่ รอยแตก หินขนาดเล็ก และเล็บสามารถทำให้เกิดการระคายเคืองและทำร้ายผิวหนังได้
การตรวจเช็คเท้ารายวัน
ผู้ป่วยโรคเบาหวานควรตรวจสอบเท้าของตนทุกวันเพื่อหาบาดแผล ให้ตรวจสอบให้ดีไม่ว่าก่อนจะใส่ถุงเท้า หรือถอดถุงเท้าก่อนนอน หากพบการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ให้ไปพบบุคลากรทางการแพทย์ทันที หากผู้ป่วยมีปัญหาในการยกเท้าขึ้นมาดู อาจต้องใช้กระจกมาส่องฝ่าเท้าดู ถ้าหากยังยากเกินไปผู้ป่วยอาจขอให้ผู้อื่นช่วยดูแทนให้ นอกจากนี้ยังสามารถขอความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือบุคลากรทางการแพทย์ให้ทำแทนในระหว่างการตรวจร่างกายเป็นประจำ
รู้หรือไม่?
ให้เตือนผู้ป่วยโรคเบาหวานว่าควรไปรับการตรวจเท้าอย่างน้อยปีละครั้งจากแพทย์ทั่วไป
เมื่อเกิดแผลที่เท้าจากโรคเบาหวาน ทุกๆวันมีความหมาย